Jednak¿e prawdziw± kolebk± wspó³czesnego karate mia³a byæ wyspa le¿±ca na skrzy¿owaniu szlaków handlowych pomiêdzy Chinami a Japoni± w archipelagu wysp Ryu-Kyu - Okinawa. Na Okinawê kempo trafi³o ju¿ na poczatku dynastii Sung. W X wieku do miasta Shuri przyjecha³ pierwszy nauczyciel kempo, który zacz±³ nauczaæ walki nazwanej pó¼niej Ryu-kyu-kempo.
Kiedy Okinawa staje siê celem ekspedycji karnej japoñskiego rodu Shimazu, za zbyt wielkie sprzyjanie chiñskim w³adcom, nast±pi³ na niej wielki wybuch zainteresowania sztukami walki. Z tego okresu pochodzi zakaz posiadania jakiejkolwik broni w tym równie¿ wszelskich no¿y i siekier. Narzêdzia te odebrano wie¶niakom, pozostawiaj±c na g³ównym placu wsi, jak g³osi legenda, jeden nó¿ i jedn± siekierê przymocowane ³añcuchem do pala. Nie trudno zrozumieæ dlaczego w tym okresie historii Okinawy obserwowano tak wielki rozwój sztuk walki takich jak: Kempo znane na Okinawie jako Te, czy Kobu-jutsu rozwijaj±ce walkê narzêdziami rolniczymi takimi jak: nunchaku (cep), san-setsu-kon (cep trójcz³onowy), sai (przyrz±d do sadzenia ry¿u), tonfa (pa³ka do m³ócenia ry¿u), bo (kij), kama (sierp) itp.
 W historii Okinawy znale¼æ mo¿na wzmianki o rodzimej sztuce walki æwiczonej bez u¿ywania jakiejkolwiek broni. Pierwsze zapiski nazywaj± j± Yawari, pó¼niej pojawia siê nazwa Tode a w koñcu Okinawan-te. Prawdopodobnie pierwszym, który po³±czy³ rodzim± sztukê walki z chiñskim kempo by³ Kanga Sakugawa z miasta Shuri. Odby³ w tym celu podró¿ do Chin, gdzie studiowa³ przez d³u¿szy czas chiñskie style walki. Po powrocie na Okinawê zyska³ s³awê niepokonanego mistrza Tode (Tote). Jego wk³ad w rozwój karate jest niezaprzeczalny. Zawdziêczamy mu kata Kushanku /Kanku/ oraz opracowanie zasad karate /Shureido/. Z up³ywem czasu na Okinawie wyodrêbniaj± siê trzy szko³y: Shuri-te, Tomari-te i Naha-te. W Shuri-te zaznaczy³y siê wp³ywy chiñskie pochodz±ce z klasztoru shaolin /kempo/. Razem z Tomari-te szko³ê t± nazwano Shorin-ryu. Wojownicy z tej szko³y byli niezwykle szybcy i ruchliwi w walce. Przewa¿a³y w niej techniki proste. Natomiast Naha-te z którego z czasem wyodrêbni³a sie szko³a  Shorei-ryu oparte by³o na ruchach silnych (przewa¿nie stosowano tu techniki okrê¿ne), ale zdecydowanie wolniejszych, ma³o zwrotnej postawie - niskiej i stabilnej. Stopy w przej¶ciach porusza³y siê po ³uku.Z tej szko³y pochodzi np. Goju-ryu. Najwiêksze zas³ugi dla rozwoju karate w okresie okinawskim po³o¿y³ jednak Sokon Matsumura.Swojej szkole nada³ nazwê Shorin-ryu Gokoku. Na podstawie antycznego kata Passai stworzy³ znane po dzi¶ kata Passai-No Matsumura. Jego najwiêksz± zas³ug± by³a jednak systematyzacja karate okinawskiego /po³±czenie technik Shuri-te, Tomari-te i Naha-te/ i stworzenie jednego systemu o nazwie Okinawa-te.
|
Schematy genealogiczne kobudo i karate okresu okinawskiego
publikowane za zgod± w³a¶ciela - Copyright: Kokoro International
|
|
KOBUDO |
SHURI-TE |
NAHA-TE |
TOMARI-TE |
 |
 |
 |
 |
Shuri -Okinawa
|
;)
;)
;)
;)
